-
1 dociąć
глаг.• дорезать• съязвить* * *dotnę, dotnie, dotnij, dociął, docięła, docięty сов. 1. дорезать;\dociąć do końca дорезать до конца;
2. komu перен. задеть, уязвить кого, сказать колкость кому;\dociąć do żywego задеть за живое+2. dogryźć, przyciąć
* * *dotnę, dotnie, dotnij, dociął, docięła, docięty сов.1) доре́затьdociąć do końca — доре́зать до конца́
dociąć do żywego — заде́ть за живо́е
Syn: -
2 docinać
impf dociąć* * *(-nam, -nasz); -ąć; vi docinać komuś — to make cutting remarks at sb* * *ipf.1. (= przecinać do końca) cut all the way, cut through.2. (= nacinać na zapas) cut (some more l. extra) ( sth).3. (= przycinać na długość) cut to fit.4. (= dogadywać) ( złośliwie) gibe l. jibe ( komuś at sb); ( żartobliwie) kid ( komuś sb); (szyderczo, z pogardą) taunt ( komuś sb).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > docinać
-
3 docinać
I. vt\docinać komuś jdm hart zusetzen, [gegen] jdn sticheln
См. также в других словарях:
dociąć — dk Xc, dotnę, dotniesz, dotnij, dociąćciął, dociąćcięła, dociąćcięli, dociąćcięty docinać ndk I, dociąćam, dociąćasz, dociąćają, dociąćaj, dociąćał, dociąćany 1. «wyciąć do końca, do określonego miejsca; skończyć ciąć» Docinać łan (łanu) żyta. 2 … Słownik języka polskiego
docinać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, docinaćam, docinaća, docinaćają, docinaćany {{/stl 8}}– dociąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, dotnę, dotnie, dotnij, docinaćciął, docinaćcięli, docinaćcięty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
